Tom o przezwyciężaniu kontuzji i uzależniania 

Nadszedł Miesiąc Zdrowia Psychicznego i chcemy uczcić pozytywny wpływ, jaki sport może mieć na nasze zdrowie psychiczne. Najlepszym sposobem na to jest wysłuchanie prawdziwych historii ludzi, którzy zmagali się z problemami ze swoim zdrowiem i udało im się je rozwiązać. Oto Historia Toma Armstronga.Tom wychował się w środowisku rugby. Urodził się w Liverpoolu, ale w wieku 5 lat przeniósł się do kochającego rugby miasta St Helens. Tom natychmiast został zachęcony do włączenia się w ten sport i od razu się nim zajął. Od gry jako dziecko, Tom zaczął grać w gruby na poziomie akademickim i ostatecznie został zawodowcem. Tak więc, gdy z dnia na dzień przeszedł od obiecującej kariery rugby do kontuzji, zrozumiałe jest, że jest zdrowie psychiczne zostało wystawione na ciężką próbę.U żony Toma zdiagnozowano raka mniej więcej w tym samym czasie co jego kontuzje i urodziło się jego pierwsze dziecko, Atlas. W związku z wyzwaniami, przed którymi stanął, nadużywanie narkotyków i alkoholu stało się niezdrowymi mechanizmami radzenia sobie z życiem. Nie miał pojęcia co robić dalej. 

Po osiągnięciu tego, co nazywane jest “dnem”, Tom przyjął zdrowe mechanizmy radzenia sobie z życiem jak medytacja i na nowo odkrył moc treningu w kontekście zdrowia psychicznego. Teraz tom przebiegł ultramaraton, ukończył triathlon, zbudował własny biznes od podstaw i niedawno przeprowadził się do nowego domu z żoną i synem. Oto w jaki sposób Tom tego dokonał.

Kontuzja

Sportowcy często doznają kontuzji; taka jest natura tej pracy. Ale “zakończenie kariery” to słowa, których każdy sportowiec boi się usłyszeć.W wieku 28 lat Tom doznał kontuzji biodra z powodu genetycznie nieregularnego kształtu głowy kości udowej, co powodowało u niego ból. Aby szybciej sprowadzić go na boisko, Toma zachęcono do poddania się operacji biodra wyjaśniając “Podejdź do tej operacji myśląc, że będzie dobrze, ale w rzeczywistości masz tylko 10-20% szans na powrót do zdrowia”. 12 tygodni później Tom poczuł coś złego w biodrze i mówi, że “wiedziałem, że to koniec drogi”. Dziewięć miesięcy później Tom został zmuszony do wcześniejszej emerytury z zawodowego rugby.Najbardziej bolesnym momentem dla Toma było to, że jego kontuzję można było naprawić za pomocą fizjoterapii, a operacja, która miała szybciej przywrócić go do gry wysłała go na emeryturę.

“Co mam teraz robić?” 

Po tym jak życie wywróciło mu się o 180 stopni, Tom zaczął pytać “Co ja mam teraz robić?”Z niewielkim doświadczeniem zawodowym opcje Toma były niewielkie. Cały czas opiekował się noworodkiem i jego żoną. Potem przyszedł rok 2020, a wraz z nim wybuchła pandemia. Tom nie kwalifikował się do płatnego urlopu podczas pandemii, ponieważ tuż przed nią zainwestował w założenie własnej siłowni, czyniąc siebie dyrektorem firmy. Jednak związek z partnerami biznesowymi nagle się skończył pozostawiając Toma bez pomocy rządu podczas pandemii, bez pracy i niesamowitym napięciem emocjonalnym. 

“Po prostu przetrwać” 

“Więc moja żona była chora, nie dostałem żadnej pomocy od rządu i pomyślałem co mam teraz zrobić?”. Tom żyje również z ADHD u dorosłych, stanem, który jest leczony przepisaną amfetaminą, czymś, co zaczął nadużywać jako sposób na ucieczkę od codziennego życia. Wyjaśnia, że “zaczęło się od jednej pigułki dziennie, dwóch pigułek dziennie, trzech pigułek dziennie”, wykorzystując swoje leki na ADHD, aby go obudzić i pomóc mu przetrwać dzień, oraz resztek leków po operacji biodra, aby go uśpić.W pewnym momencie nadszedł czas, aby odbić się od jego “dna”.“Wstałem do dziecka o 3 nad ranem, potem poszedłem do lodówki po puszkę. Wtedy pomyślałem, że musi się to skończyć.” 

“To jest moje życie, nie powinienem tego robić” 

Po miesiącach życia w ten sposób, takie chwile z synem przywróciły Toma do rzeczywistości i zaczął wprowadzać zmiany. Całkowicie rzucił tabletki, które brał i oprzytomniał.Po zanurzeniu się ponownie w medytacji, od której miał przerwę podczas swojej kariery zawodowej, Tom w końcu zobowiązał się do niej podczas wychodzenia z uzależnienia. Wspomina: “Kiedy byłem w naprawdę ślepym zaułku, wciąż nie śpiąc o 4 nad ranem z powodu amfetaminy, po prostu medytowałem przed godzinę lub półtorej, zamiast iść do sklepu po drinka”, Mówi, że pamięta jak myślał:” Po prostu usiądę tutaj i spróbuję uciszyć głosy i tak się działo, i wtedy się zaczęło, pomyślałem: To działa”.Medytacja jest teraz kluczową częścią nowej rutyny Toma. Budzi się i stosuję terapię czerwonym światłem podczas porannych medytacji, wykorzystując cztery kluczowe medytacje:“Wykorzystuje metodę pracy z oddechem, jak liczenie do 10 i do tyłu […] box breathing, wizualizacja dnia, tygodnia lub miesiąca, myślenie o tym za co chcesz być wdzięczny”. Medytacja tak zmieniła życie Toma, że uważa, że byłby to rewelacyjny dodatek do planów treningowych rugby, a także innych sportów; “Gdyby to była część dnia regeneracji [medytacji] myślę, że wiele z tych stresów i napięć zostałoby złagodzonych”. 

Odkrywanie aktywności fizycznej

Po operacji biodra, która na dobry wyrywa Cię z profesjonalnego sportu, nie spodziewałbyś się, że ktoś zmierzy się z biegiem na 10km, nie mówiąc już o triathlonie, a już na pewno nie ultramaratonie. Ale to właśnie zrobił Tom. “Lekarze powiedzieli, że w wieku 40 lat będę potrzebował wymiany biodra, więc nie chciałem żeby to był mój los”, wyjaśnia Tom. Zamiast tego, gdy przyjaciel Toma, doświadczony biegacz, poprosił go by dołączył do niego na następnej imprezie, Tom odpowiedział “ok, zróbmy to”Opisuje ultramaraton w taki sam sposób, w jaki my opisujemy bieganie po kilku miesiącach przerwy “nie było tak źle.” Zaakceptował wyzwania umysłowe; przeżył już wiele z nich. Opisuje nawet fizyczne wyzwanie maratonu jako niezbyt trudne.Korzyścią z ukończenia tych wyzwań dla Toma nie było samo wydarzenie, ale przygotowanie do niego. “ Mam tendencje do narażania się na sytuacje, w których muszę coś zrobić lub jest to po prostu  nie zrobienie tego jest zawstydzające, w przeciwnym razie zwlekam, z zwlekam i zwlekam.”. Musi zdrowo się odżywiać, odpowiednio się rozciągać i trenować, bo jak sam mówi będzie wyglądał na “”absolutnego głupca”. Takie wyzwanie na horyzoncie jest sposobem Toma na zmotywowanie się do lepszego życia, aby uniknąć uwięzienia na “dnie”.

“Porozmawiać z kimś” 

Pomimo zdolności Toma do samopomocy w wydostaniu się z ciemnego zaułku, wyjaśnia, że dla wielu ludzi to nie jest opcja. “Myślę, że numer jeden to rozmowa z kimś, aby zdobyć trochę wsparcia. Odkryłem, że zawsze byłem dobry z wygrzebywania się z własnych dziur, ale samopomoc nie działa dla wszystkich.” Znajdź zaufanego przyjaciela lub członka rodziny i powiedz mu z czym się borykasz. Tom wyrwał się z błędnego koła, w którym się znalazł, wyznaczył sobie nowe cele (i zmiażdżył je) i teraz prowadzi własną firmę szkoleniowa - traktując zdrowie i dobre samopoczucie holistycznie.  “Teraz pomagam odzyskać życie mężczyznom i kobietom, sportowcom, profesjonalistom, osobom błędnie zdiagnozowanym oraz zmęczonym bólem i ograniczeniami ruchowymi”. Tom zachęca swoich klientów do wyznaczania celów, tak jakby to robili w ramach ich programu treningowego. “Koncentruje się na ruchu zwiększającym sprawność i poprawiającym skład ciała, dając klientom program zorientowany na cel z celem głównym jak triathlon, maraton lub nawet tylko 5 km”. 

Podsumowanie

Wyzwania psychiczne przybierają różne formy dla każdego, a leczenie nie jest zawsze takie samo. Tom znalazł równowagę między medytacją i powrotem do ćwiczeń i chociaż metoda ta może się różnić dla każdej osoby, wzmocnienie ciała często również prowadzi do wzmocnienia umysłu. Ale jeśli zmagasz się ze swoim zdrowiem psychicznym, porozmawiaj z kimś komu ufasz i zasięgnij profesjonalnej porady.